'Het is het lot van onze tijd, met haar eigen rationalisering en intellectualisme, vooral: de onttovering van de wereld, dat juist de laatste en subliemste waarden uit het openbare leven zijn verdwenen.'
Max Weber in Wirtschaft und Gesellschaft (1921)
Soms wil ik dat een hypothese een hypothese mag blijven. Soms wil ik heilig blijven geloven in hoe ik had bedacht dat het hoorde te zijn. Ik hoef niet alles zeker te weten, want wanneer ik denk iets zeker te weten, verwonder ik me er niet meer over en zonder verwondering is er weinig aan hier op aarde.
Overigens ben ik ervan overtuigd dat alle hypothesen die inmiddels 'bewezen' zijn ten onrechte als waar beschouwd worden, want wie zegt dat alles zo zal blijven als in het verleden? Het is toch zo dat alles op een gegeven moment totaal anders kan zijn? De toekomst staat op geen enkele manier vast, denk ik. Natuurlijk, we moeten onszelf wel voorspiegelen dat de toekomst zo zal verlopen als wij verwachten, want waar kunnen we anders op rekenen? Het verleden is reeds verloren en het moment van nu is al voorbij, zoals ik enkele dagen terug al schreef. We kunnen niet anders dan in de toekomst leven, maar, alsjeblieft, laten we niet doen alsof we de toekomst kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten